Jörg Plickat należy do najbardziej uznanych współczesnych rzeźbiarzy w Niemczech i na świecie. Urodzony w 1954 roku w Hamburgu, w 1980 roku uzyskał dyplom z rzeźby na Uniwersytecie Muthesiusa w Kilonii. Od 1980 roku mieszka i pracuje w Bredenbek, Szlezwik-Holsztyn.

Początkowo realizacje rzeźbiarskie niemieckiego artysty miały charakter figuratywny. Po 1985 roku, jego realizacje zaczęłby ewaluować w kierunku form abstrakcyjnych i geometryznych, chociaż sylwetka ludzka z zredukowanej formie, w niektórych dziełach wielokrotnie jest zauważalna. W tworzonych przez Plickata od drugiej połowy lat 80. XX wieku dziełach rzeźbiarskich, konsekwentnie czytelne są odniesienia do europejskiej tradycjii awangardowej, które okazały się również świeże i atrakcyjne w XXI wieku, pomimo obecnych na przełomie lat 80. i 90. XX wieku, tak w rzeźbie jak i architekturze postmodernistycznych tendencji (by przywołać chociażby dzieła dekonstrukcyjne Frank Owen Gehryego)  – kwestionujących oświeceniowe postawy nowoczesności jakie niosła ze sobą tradycja awangardowa.

Od 2000 roku głównym materiałem twórczym Plickata jest stal kortenowa, a także brąz. „Intelektualny aspekt rzeźby artysty ze Szlezwik-Holsztynu, jak podkreśla niemiecka historyczka sztuki Barbara Aust-Wegemund,koncentruje się na relacjach pomiędzy przestrzennością, materiałem, sytuacją oraz światłem i cieniem. „Jego uproszczony, geometryczny język formalny jest zrozumiały na całym świecie, jednocząc zarówno intymność, jak i monumentalność”. Jak się wydaje, przede wszystkim w wyczuciu proporcji – zarówno w realizacjach monumentalnych jak i małoformatowych-studyjnych, tkwi tajemnica mistrzostwa warsztatowego jak i duchowego aspektu rzeźb Jörga Plickata.

Moje doświadczenia z rzeźbami artysty, które po raz pierwszy zobaczyłem w przestrzeniach wielkich hal wystawienniczych na Miedzynarodowej Wystawie Sztuki Współczesnej Nord Art w niemieckim  Büdelsdorfie przed kilkoma laty, nazwałbym  „przestrzenią dialogu – dialogiem przetrzeni“. Niemiecki artysta w sposób jedyny dla siebie – zwłaszcza w realizacjach wielkoformatowych, operuje problematykę przestrzeni i wzajemnych relacji między pojęciem przestrzeni a poznaniem cech przestrzennych; twórczego do nich odniesienia i filozoficznych aspektów ujmujących przestrzeń w kategoriach praw opisujących i charakteryzujących ten fenomen. Rzeźby Plickata tak samo dobrze wpisują się w otoczenie o bardzo interesującej strukturze – jak chociażby postindustrialny pejzarz architektoniczny, jak i w przestrzenie otwarte: nawiązując dialog z otoczeniem, tworząc z nim logiczne związki i wzmacniające wymowę artystycznych metafor – niepowtarzalnych, jedynych dla konkretnego (wybranego przez artystę) miejsa i konkretnej przestrzeni. W ten sposób, zarówno swoimi wystawami czasowymi, ale nade wszystko – zrealizowanymi obecnymi w przestrzeniach publicznych wielu krajach na świecie rzeźbami, Plickat „orzeźbia przestrzeń”. To „orzeźbienie przestrzeni“ nie nie dotyczy jednak tylko obszaru fizycznie anektowanego przez sztukę niemieckiego artysty, ale też odnosi się do przestrzeni mentalnej, do świadomości odbiorców – a zwłaszcza do lokalnej społeczności – mieszkańców osadzonych w różnych tradycjach i kulturach. Dzieła rzeźbiarskie Plickata, są w pewnym sensie rozszerzeniem koncepcji „rzeźby społecznej” niemieckiego artysty i działacza Josepha Beyusa, według której każdy może kształtować swoje otoczenie i środowisko. 

 Jörg Plickat miał dotychczas ponad 350 wystaw na całym świecie. Jego ponad120 rzeźb znajduje się w przestrzeni publicznej w dziesięciu krajach na czterech kontynentach. Brał udział, m.in.: 2024. 8. Triaenal Sztuki Rzeźby w Szwajcarii. 25. Festiwal Nordart w Niemczech. Festiwal Sztuki Rzeźby w Brukseli, Linia Rzeźby w Pradze,Chateau Charleval w Luberon we Francji, Galeria Menne w Kilonii w Niemczech, Galeria Biegas w Warszawie.

Otrzymał wiele krajowych i międzynarodowych nagród w zakresie rzeźby jak i realizacji architektonicznych, m.in.: 2017 Nagroda Nordart w Niemczech; 2015 Nagroda MacQuarie w Australii (Sztuka Rzeźby na Morzu, Bondi); 2015 Zniszczone w czasie II wojny światowej portale wejściowe mostu Brooksbrücke w Hamburgu, odtworzone przez Plickata pomiędzy 2003 a 2006 rokiem, zostały wpisane razem z dzielnicą Speicherstadt (Miasta Lofty) w Hamburgu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Nagroda Sztuki dla Północnoniemieckiej Gospodarki (samodzielna wystawa w zamku Gottorf, Museum Państwowym Szlezwik-Holsztyn); 2008 Nagroda Konserwacji Dziedzictwa Kulturowego Dolnej Saksonii i Nagroda Złota IF Corporate Architecture (z OM Architekten, BS) za rekonstrukcję częściowo zniszczonej w czasie II wojny światowej budowli z 1150 roku z użyciem stali kortenowej. 1999 Wielka Nagroda Sztuki Almeria w Hiszpanii. Plickat jet także mistrzem i profesorem akademickim. Pracował i wykładał na: Uniwersytecie Tsinghua w Pekinie 2011; Akademii Sztuk Pięknych w Hangzhou w Chinach 2011-2014,2017; Uniwersytecie Complutense w Madrycie 2014; Uniwersytecie Rey Juan Carlos w Madrycie 20215-17. Dyrektor Mistrzowskiej Klasyfikacji Rzeźby w Chinach (Letnia Akademia) 2016, 2017. Akademia Sztuk Pięknych w Tianjinie 2018. Tytuł Honorowego Profesora na Akademii Sztuki Uniwersytetu Architektury i Technologii w Xi’an (XUAUT) od 2019 do 2021 roku. www.plickat.com

Jan Wiktor Sienkiewicz, kurator.